رابطه ادراک فرد از والدگری پدر با روابط موضوعی و مکانیسم های دفاعی

مقدمه: در مطالعه حاضر نقش ادراک فرد از والدگری پدر در شکل گیری روابط موضوعی و مکانیسم های دفاعی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: تعداد 438 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی تهران با بازه سنی 18 تا 22 سال، داوطلبانه در این تحقیق شرکت کرده و پرسشنامه ها را تکمیل کردند. ابزارهای استفاده شده در این تحقیق، شامل مقیاس پدری دیک، پرسشنامه روابط موضوعی بل و پرسشنامه سبک های دفاعی بود. یافته ها: استفاده از رگرسیون گام به گام نشان داد، حضور مثبت پدر قادر به پیش بینی عامل بیگانگی روابط موضوعی و مکانیسم های دفاعی رشد یافته و مکانیسم های دفاعی رشد نایافته است. حضور مثبت به همراه حضور منفی قادر به پیش بینی عامل بیگانگی و مکانیسم های دفاعی رشد یافته است. حضور منفی پدر، قادر به پیش بینی از واریانس دل بستگی ناایمن از روابط موضوعی و همچنین واریانس عامل خود میان بینی است. همچنین عامل تأمین کنندگی مقیاس پدری قادر به تبیین عامل بی کفایتی اجتماعی و مکانیسم های دفاعی روان آزرده است که این عامل به همراه عامل حضور منفی پدر می تواند بی کفایتی اجتماعی را تبیین کند. نتیجه گیری:  نتیجه پژوهش حاضر، بر اهمیت شکل گیری روابط موضوعی و مکانیسم های دفاعی در تحول فرد، و نیز نقش اساسی پدر در جریان شکل گیری این تحول، صحه می گذارد. در این فرایند، والدگری پدر به عنوان تسهیل کننده فرایند، منجر به ایجاد بازنمایی درستی از واقعیت در ساختار روانی فرزند شده، و او را به سمت سطوح مناسبی از روابط بین فردی و دفاع های پخته تر سوق می دهد.